Gebruik dat systeem !

geen beoordeling van de directie – wel dóór de directie

De term directiebeoordeling zorgt in veel organisaties nog altijd voor misverstanden. “Ah, dat is dat rapport waarmee de directie geëvalueerd wordt.” (knipoog) Of: “Moeten we het daar nu opnieuw over hebben, we vergaderen toch al elke maand over een aantal van die topics”. (oogrol) Ook al gehoord: “Tijd voor de directiebeoordeling, want de externe audit komt eraan” (zucht). En dat leidt dan tot een paar lijstjes, wat cijfers en (in het beste geval) een PowerPoint vol grafieken die netjes in een map belanden.

Wij weten wel beter, natuurlijk.

De directiebeoordeling is om te beginnen geen moment waarop de directie beoordeeld wórdt – het is een moment waarop de directie zélf beoordeelt.

Of het managementsysteem nog werkt.
Of het beleid en de doelstellingen nog aansluiten bij de realiteit.
Of de organisatie nog op koers zit.

terugblikken – om des te beter vooruit te geraken

De ISO-normen (9001, 14001 en 45001) vragen van de directie dat ze periodiek stilstaat bij de doeltreffendheid van het systeem. Niet om af te vinken, maar om te leren. Wat zeggen de klachten, de interne audits, de cijfers over klantentevredenheid, ongevallen, milieuprestaties? Waar zien we evoluties? En wat betekent dat voor de richting die we uit willen?

Het is een moment van stilstand. En precies die stilstand maakt beweging mogelijk.

De directiebeoordeling is eigenlijk een strategische pauze. Een kans om met een frisse blik te kijken naar wat het managementsysteem vertelt over de organisatie. Niet alleen wat er misgaat, maar ook wat werkt. Waar de kracht zit.

Drie normen, één bedoeling

Of je nu werkt met ISO 9001, 14001 of 45001 – de bedoeling blijft dezelfde:
- nagaan of het systeem nog geschikt en doeltreffend is,
- of de risico’s goed beheerd worden,
- en welke verbeteringen nodig zijn.

En wie deze normen combineert, merkt dat ze elkaar zelfs versterken. Een geïntegreerde directiebeoordeling maakt dat ook zichtbaar. Ze toont verbanden en laat toe om prioriteiten over de thema’s heen tegenover elkaar af te wegen. Zo helpt ze de directie om beslissingen te nemen die écht iets veranderen.

Eigenaarschap maakt het verschil

Een directiebeoordeling die “van de preventieadviseur” of “van de kwaliteitsmanager” is, blijft vaak een administratief ritueel. Pas wanneer de directie het proces naar zich toetrekt, krijgt het betekenis.

De directie beoordeelt dan niet zomaar het systeem – ze gebruikt het tegelijk ook om richting te geven.
En dát is precies wat leiderschap hoort te doen.

De directiebeoordeling is dus geen examenmoment, geen lastige verplichting en zeker geen verplicht nummertje auditvoorbereiding.
Het is een kans om even boven de dagelijkse drukte uit te stijgen, te kijken waar de organisatie staat en waar ze naartoe wil.

Conclusie: ook al is de directiebeoordeling geen beoordeling van de directie, de manier waarop ze gedaan wordt, zegt wél veel over de directie.